viernes, 11 de mayo de 2012

Ziggy

Quise tejer estos calcetines desde que vi los que tejió Prunila. Fue amor incondicional a primera vista. Si os fijáis en la entrada, veréis que ella los hizo a finales de 2008, así que os podéis imaginar el tiempo que ha estado este proyecto danzando en mi mente. A veces, como sabéis, estas cosas son así: primero el amor, después un largo tiempo antes de comprar la lana, otro largo tiempo para empezar a tejerlo y finalmente un tiempo relativamente corto de idilio tejeril. Y así, a lo tonto a lo tonto, han pasado más de 3 años.





¿Qué puedo decir de estos calcetines? Buenos, bonitos, baratos. Y fáciles. Y divertidos. Y completamente inútiles en esta época del año (yo ya estoy con chanclas). Puede que, así de entrada, intimiden un poco por ser tejidos en jacquard (a mí me pasó cuando los descubrí), pero realmente es un proyecto fantástico si se quiere empezar a aprender esa técnica porque ¡el dibujo es sencillísimo! Os lo prometo, se tejen casi sin pensar.



En cuanto a las modificaciones, he hecho una muy sencilla en lo que a la talla se refiere. Veréis, yo soy una tejedora relajada, que dicen, y hago el punto muy suelto, pero cuando tejo a dos colores tiendo a apretar bastante, supongo que como casi todo el mundo, lo cual me ha dado más de un disgusto. La autora dice que el calcetín debe tener 66 puntos, pero que si se quiere aumentar de talla se vayan añadiendo puntos de 6 en 6. Total, que yo les puse 72 y me van perfectos, no me apretan nada de nada. De hecho, mucha gente que ha tejido los Ziggy dice que son prietos y recomienda aumentar a 72, y yo por una vez en la vida me leí las recomendaciones antes de empezar a tejer y eso me ayudó mucho. ¡Tengo que coger esa costumbre!



En cuanto a lo de tejer apretado cuando se hace jacquard, hace poco leí en un libro una técnica que dice que es fantástica para evitarlo: se trata de volver la labor de dentro hacia fuera, es decir de tejer con la parte del revés visible, y la parte del derecho hacia dentro. No sé si me explico. En fin, que cuando lo leí ya había empezado mis Ziggy, pero para la próxima vez probaré eso que he leído y ya os contaré si va bien o no y cómo se hace exactamente.

Detalles aquí.

¡Feliz fin de semana!

15 comentarios:

  1. Uauuu, són xulíssims!! T'han quedat perfectes :)

    ResponderEliminar
  2. Muy bonitos y queda genial la combinación de colores!

    ResponderEliminar
  3. Ohhhhhhhhhhh, m'encanten! Han quedat fantàstics i els colors ideals :)

    ResponderEliminar
  4. Preciosos! Ha valgut la pena esperar tres anys! (bé i ara esperar fins que torni a fer fred...)

    ResponderEliminar
  5. que chulos!!!!! aunque estemos saliendo del frío,..
    los apunto para un futuro proyecto!

    ResponderEliminar
  6. Són una preciositat!! M'agraden molt i molt!

    ResponderEliminar
  7. són xulissims! i amb aquesta propaganda que en fas m'estan entrant ganes de teixir-ne uns!

    petons

    ResponderEliminar
  8. M'agraden moltíssim, no crec que pugui esperar 3 anys :)))

    ResponderEliminar
  9. Me gustan mucho, ha merecido la pena el tiempo de espera!!

    ResponderEliminar
  10. ¡¡¡Me encantan esos calcetines!!! La combinación de colores queda fenomenal!

    ResponderEliminar
  11. Qué boniiiiiitos! Cómo te aguantas tres anos!! Cuando veo algo que me gusta no descanso hasta que lo hago! Qué ganas de tener tu paciencia.

    Eso de tejer jacquard dando vuelta la labor no lo he visto nunca. A mí por lo menos no me suena que sea algo muy cómodo de hacer... lo vas a probar?

    besos!

    ResponderEliminar
  12. Preciosos calcetines!!!
    Qué paciencia, yo padezco calcetinitis: sólo tejo uno...

    ResponderEliminar
  13. Molt bonics, Alba. A veure si començo a atrevir-me amb els mitjons... sense jacquard, de moment.

    ResponderEliminar

Haz tu chocomentario!