lunes, 23 de noviembre de 2015

Still on fire

Hace tres meses y medio empecé a vivir en la dimensión desconocida. Todo lo que para mí era importante, mi día a día, mis prioridades y todo, absolutamente todo, pasó a un segundo plano para dejar espacio a una nueva personita que me tiene absorbida las 24 horas del día. Y no lo digo con tristeza ni con rencor, jamás había sido tan feliz y desearía que esta etapa, la mejor de mi vida, no terminase nunca. No tengo ni idea de cuánto duran las hormonas post-parto, yo creo que debo tener muchas, porque estoy tan enchochada...

No es ningún secreto que tejerilmente mi vida también a dado un vuelco de 360 grados. Mi pequeño vikingo me deja tejer dar algunas vueltas de vez en cuando, pero obviamente no es lo mismo. Sigo conectándome a ravelry, aunque con mucha menos frecuencia, y veo con asombroso pasmo que el mundo sigue y que yo estoy en uno paralelo, ya ves tú, que la gente sigue tejiendo, hilando, comprando lana, participando en kals, colgando preciosas fotografías y en todas esas movidas que a mí tanto me gustan.

Y, naturalmente, lo echo de menos.

Por suerte mi queridísima Sig me lanzó un perfecto salvavidas. Oh, sí, un intercambio tejeril en el que no hay que tejer nada. Tan sencillo como enviar un patrón, una madeja y un dulce. Venga, va, creo que sí seré capaz de participar.

Y me he apuntado. Y ya tengo a mi víctima. Y la estoy espiando. Y vuelvo a participar en los foros. Y ya me siento un poquito más parte de la comunidad de tejedoras. Y lo estoy disfrutando tanto...

Seguiremos informando.

5 comentarios:

  1. Cómo te entiendo!!!
    Lo de las hormonas... pues dependerá de cada una, supongo, pero sí te digo que yo he estado con esa misma sensación hasta hace casi nada.
    Ahora estoy retomando otras aficiones puestas en pause desde hace 4 años, pero si te digo la verdad, sigue molándome mucho ponerme a ver cómo emma juega ;)
    Disfruta, que cada etapa es maravillosa

    ResponderEliminar
  2. Poco a poco y a tu ritmo, te esperamos. :-)

    ResponderEliminar
  3. les hormones post-part duren forever
    aqui una enchochada de sus vikingos de 13 y 10 (anys que no mesos) jajajjajjaa que guapos que son!!!

    ResponderEliminar
  4. Doncs fas molt be, gaudeix que sense donar te´n compte i ja s´han fet adolescents.

    ResponderEliminar
  5. Que quan duren les hormones? Jajajaj, jo segueixo igual, en el meu món paralel.

    ResponderEliminar

Haz tu chocomentario!